Bekijk de gallery

Vijf Tradities Om Te Vermijden (Of Je Eigen Te Maken)

De OG Lobsters zijn bij behoorlijk wat bruiloften geweest, zowel als trouwspecialist als gast. We genieten altijd van de sfeer vol van liefde, geluk en hoop voor de toekomst. Maar wat ons altijd bijstaat zijn de persoonlijke details. Onze ouders trouwden in een periode van redelijk standaard bruiloften, waar de enige personalisatie bestond uit de kleuren van het boeket en de band of dj die geboekt werd. Hoe leuk is het dan dat je tegenwoordig de dag nagenoeg volledig naar je hand kunt zetten? Je kunt het zo gek niet bedenken of het kan. Laten we dan ook ouderwetse gewoontes achterwege laten en ons richten op wat er echt toe doet: jullie liefde en toewijding.

Er bestaan vele tradities rondom bruiloften. Jullie zullen sommige tradities omarmen en je wenkbrauwen optrekken bij andere. In dit artikel nemen we er 5 onder de loep en geven je tips hoe je ze kunt moderniseren.

(We hebben het in dit artikel over “bruid” en “bruidegom” in verband met deze tradities. Wanneer jullie niet-hetero-normatief zijn, kunnen jullie natuurlijk helemaal zelf bepalen of je onderstaande tradities wilt verwerken in jullie dag en zo ja, wie dan wat op zich neemt.)

Boeket gooien

Het gooien van het bruidsboeket is overgewaaid vanuit Groot-Brittannië en de VS. Men geloofde dat het geluk bracht de bruid aan te raken. Vooral ongehuwde meisjes hoopten zo zelf het huwelijksgeluk aan te trekken.

Vaak probeerden de gasten een stukje van haar bruidsjurk af te scheuren, of een deel van haar boeket te bemachtigen. Om dit te voorkomen, gooide de bruid haar boeket, zodat ze er zelf vandoor kon. Klinkt nogal gevaarlijk, als je het ons vraagt.

In de loop van de 19e eeuw veranderde deze traditie naar een veiliger alternatief en sindsdien gooit de bruid het boeket over haar rechterschouder naar de verzamelde vrijgezelle dames. De jongedame die het boeket vangt, is dan de volgende die zal trouwen.

Een hieraan gekoppelde traditie is dat de bruidegom de kousenband van de bruid verwijdert en die naar de verzamelde vrijgezelle mannen gooit. Degene die de kousenband vangt, wordt dan gekoppeld aan de dame met het boeket.

Onder invloed van film en tv is deze traditie inmiddels ook in Nederland aanwezig. Je bepaalt natuurlijk zelf of – en hoe – je hierin meegaat. Hieronder een paar voorbeeldjes van hoe het ook kan.

  • Sommige bruiden willen hun boeket bewaren. Je zou dan kunnen kiezen voor een apart boeketje om te gooien. Op de bruiloft van Jolanda’s neef en zijn vrouw hadden ze hiervoor een snoepboeket. Vrolijk en nog lekker ook!
  • Je hoeft ook niet per se te kiezen voor enkel de ongehuwde dames. Je zou bijvoorbeeld iedereen kunnen uitnodigen die het boeket wil vangen voor geluk.
  • Toen een van Jolanda’s vriendinnen ging trouwen liet een andere goede vriendin van haar weten dat ze al een tijdje bij haar partner zat te hinten dat ze eigenlijk ook wel wilde trouwen. Spontaan besloten ze dat zij het boeket moest vangen. Ze zorgden er dus voor dat ze strategisch vooraan stond en maakten zelf geen aanstalten het boeket te vangen. De foto van dat moment is dan ook hilarisch.

    De bruid draagt altijd wit

    De traditie van een witte trouwjurk is eigenlijk nog relatief nieuw. Tot halverwege de 19e eeuw kozen de meeste bruiden simpelweg een mooie jurk uit hun garderobe. Adellijke en welgestelde dames konden speciaal een jurk laten maken voor de gelegenheid, terwijl bruiden uit de lagere sociale klassen vaak kozen voor hun zondagse goed. Toen Queen Victoria in 1840 met Prince Albert trouwde, brak zij met traditie en zette een nieuwe trend. Zij liet een japon in wit maken. Afbeeldingen gingen de wereld over en bruidjes streefden ernaar de jonge koningin na te doen. Ook was het een statussymbool: je kon enkel een witte jurk dragen als je zeker wist dat deze niet vies zou worden gedurende de dag. Pas later kreeg de witte bruidsjurk ook de associatie met maagdelijkheid, puurheid en deugdzaamheid. In bepaalde (sub)culturen is het nog steeds zeer belangrijk dat een bruid in maagdelijk wit trouwt. Er zijn echter vele tinten wit en niet iedere tint zal even flatterend staan. Crème en ivoor zijn populaire tinten, maar als dit je wat flets maakt is champagne ook een goede optie. Dit is een warmere tint die vooral heel flatterend kan zijn voor de wat blekeren onder ons. Tegenwoordig is er keuze genoeg als het gaat om de kleur van je trouwjurk. Hierbij kun je het zo kleurig maken als je zelf wilt. Je kunt bijvoorbeeld kiezen voor een gekleurde riem om je taille of gekleurd borduursel op een jurk die verder in een witte tint is.

    Een andere optie, die vooral leuk is bij kortere trouwjurken, is een gekleurde petticoat eronder dragen, met matchende schoenen. Poederroze is ook een veel voorkomend alternatief voor de wittinten.

    Een trend die wij erg leuk vinden is de ombre-look. Hierbij wordt er een kleurovergang aangebracht in bijvoorbeeld de rok of de sluier. Deze kleur kun je dan weer afstemmen op het kleurenpalet van de gehele bruiloft. Het kan in principe bij iedere stijl bruiloft. Sommige kleuren geven een sprookjesachtig effect, terwijl andere meer een stoere uitstraling hebben.

    Sommige bruiden kiezen ervoor om de gehele jurk in kleur te doen. Ook dit is een stijlkeuze die je kunt afstemmen met de verdere bruiloftsstyling. Je eigen smaak is hierbij leidraad, maar ik raad wel aan dit af te stemmen met je partner, zodat jullie kleding bij elkaar past. Er zijn zelfs bruiden die kiezen voor zwart in plaats van een lichte kleur. En waarom ook niet?

    Het enige deel van deze traditie dat we echt belangrijk vinden is: als gast draag je geen wit naar een bruiloft, tenzij het bruidspaar hier expliciet om vraagt. Zelfs als de bruid geen wit draagt, zou men je kunnen verwarren voor de bruid. Dit dient ten alle tijden voorkomen te worden!

    Something old, something new, something borrowed, something blue

    Dit is een rijmpje dat stamt uit de Engelse folklore en vermeldt elementen die een bruid zou moeten dragen voor geluk. Er komt eigenlijk nog een vijfde onderdeel bij “and a sixpence in her shoe“. Deze traditie komt vooral in Groot-Brittannië en de VS voor. Stiekem vinden we dit nog best een leuke traditie. Je kunt deze tegenwoordig namelijk helemaal naar eigen inzicht interpreteren en daardoor een extra persoonlijk tintje aan jullie dag geven.

    • De kleur blauw vertegenwoordigt puurheid, liefde en trouw; mooie sentimenten voor een huwelijk. Sommige tradities geven aan dat het blauwe element de kousenband moet zijn, omdat die verstopt zit onder de kleding en dus niet afleidt van het witte geheel. Leuk, maar waarom kies je niet voor iets zichtbaarders? Dit natuurlijk wel wanneer de kleur blauw bij jullie kleurenschema voor de bruiloft past. De stenen van je sieraden, bijvoorbeeld, of het lint van het korset van je jurk. Je schoenen kunnen ook als een leuk kleuraccent fungeren, evenals je boeket.
    • Het geleende item zou volgens traditie iets van ondergoed moeten zijn van een vrouw met veel kinderen, om onvruchtbaarheid af te wenden. Je “leent” dan als het ware haar vruchtbaarheid. Gelukkig zijn er genoeg andere dingen om te lenen, die een stuk hygiënischer zijn! En misschien zit je wel helemaal niet te wachten op verhoogde vruchtbaarheid… 😉 Zo kun je oorbellen of een armbandje van iemand lenen. Wanneer dit een antiek erfstuk is, heb je ook gelijk het “something old”.
    • Het “oude” vertegenwoordigt continuïteit. Je kunt hier bijvoorbeeld kiezen voor een stukje stof van de trouwjurk van je moeder of oma en dit in je boeket verwerken. Of misschien wil je wel een mooie antieke sluier dragen.
    • Het nieuwe kan van alles zijn dat voor de bruiloft is gekocht: je jurk, je sieraden, een nieuw parfum… of misschien wel je mooie bruidslingerie! Je zet hiermee een optimistische toon voor de toekomst en jullie huwelijk.
    • Het muntje (een oude Britse sixpence of een Amerikaanse penny) wordt vaak overgeslagen. Het loopt ook niet zo lekker, een muntje in je schoen. Mocht je dit toch willen toepassen, dan kun je ervoor kiezen het muntje bijvoorbeeld in je boeket te verwerken. De bruidegom kan het in zijn zak dragen, of verwerkt in de corsage. Je kunt het ook verstoppen in je jurk, bijvoorbeeld onder een schouderbandje of in een plooi van de rok. Het is maar net hoe jij het wilt.

    Weggegeven worden

    Traditioneel gezien wordt het bruidspaar door de ouders naar binnen geleid. Bij heterostellen houdt dit in dat de bruidegom zijn moeder naar binnen en naar haar gereserveerde plaats begeleidt, waarna de bruid door haar vader naar binnen wordt gebracht. De bruid wordt, zoals het ook wel wordt genoemd, weggegeven.

    Deze traditie komt voort uit de tijd dat een huwelijk in eerste instantie een manier was om families te verbinden, vaak voor politieke of financiële doeleinden. Een vrouw werd gezien als bezit, eerst van haar vader, daarna van haar echtgenoot. Door de bruid naar het altaar te begeleiden, droeg de vader als het ware het eigendom over op de bruidegom.

    Klinkt niet bepaald geëmancipeerd, toch?

    Gelukkig wordt deze traditie tegenwoordig veel meer gezien als een speciaal moment tussen vader en kind. Het is ook een beetje een overgangsritueel, van kind van je ouders naar getrouwd persoon.

    Is je vader – om wat voor reden dan ook – niet in je leven? Dan kun je zeker ook een ander speciaal persoon in je leven vragen je naar binnen te begeleiden. Of waarom niet beide ouders?

    Een andere optie is om jezelf naar binnen te lopen. Zo krijg je alle aandacht en kunnen jullie ook echt even genieten van dat momentje dat jullie elkaar voor het eerst zien.

    Daarop voortbordurend kunnen jullie er ook voor kiezen om samen binnen te komen. Jullie kunnen dan voorafgaand aan de ceremonie een zogenoemde “first look” hebben, waarbij jullie elkaar voor het eerst zien. Zo’n intiem moment kan best emotioneel zijn en levert vaak ook prachtige foto’s op, waar jullie later graag op terugkijken.

    Openingsdans

    Met een openingsdans open je – de naam zegt het al – de feestavond van jullie bruiloft. Ik kan me voorstellen dat het voor wat zenuwen kan zorgen wanneer alle ogen op jullie zijn gericht, vooral wanneer jullie weinig formele danservaring hebben. Met jullie openingsdans kunnen jullie de toon zetten voor de rest van de avond. Ook kunnen jullie in de dans laten zien hoe jullie als stel zijn. Er zijn dansleraren die zich specifiek op openingsdansen toeleggen; zij stellen een choreografie samen die past bij jullie stijl en jullie danservaring. Zo sla je zeker geen flater!

    Heel romantisch en traditioneel is een Engelse of Weense wals. Wil je het wat pittiger aanpakken? Dan is een Argentijnse tango misschien wel geschikt voor jullie. Maar jullie hoeven zeker niet te gaan voor de traditionele ballroom choreografieën, als dit niet bij jullie past.

    In feite kun je het zo gek niet bedenken, of je kunt het wel uitvoeren als openingsdans. Van salsa tot disco, of wat dacht je van een groepsdans met jullie naaste vrienden?

    Geniet vooral van de voorbereiding en het samen naar een mooi eindresultaat toewerken!

    Komen jullie er niet helemaal uit wat betreft bruiloftstradities? Jolanda kijkt graag samen met jullie hoe we ze een moderne draai kunnen geven die perfect bij jullie past! Plan een afspraak in haar agenda voor een vrijblijvende kennismaking!

    Coverfoto door Filipe Leme. Foto’s in gallery door KMK Designs, Abi Greer en Paul Rous en via Wedded Bliss Bridal Charms, Pexels en Pixabay.

    Meer nieuws + blogs

    Kan ik een weddingplanner wel betalen?

    Kan ik een weddingplanner wel betalen?

    In Nederland lijkt er nog steeds een taboe te rusten op het inhuren van een professional voor zaken waarvan men vindt dat je het best zelf moet kunnen. Het plannen van een bruiloft wordt hier ook onder geschaard.

    In dit blog bespreken we een aantal redenen waarom ook jullie een weddingplanner kunnen inhuren!

    Lees meer
    Post-bruiloft dipje?

    Post-bruiloft dipje?

    De post-huwelijksblues is een veelvoorkomende emotionele ervaring die sommige stellen ervaren na hun bruiloft.

    Het is belangrijk om te beseffen dat deze gevoelens volkomen normaal zijn en niets zeggen over jullie relatie of toewijding aan elkaar. Ze zijn eerder een natuurlijke reactie op de belangrijke verandering in jullie leven die een huwelijk vertegenwoordigt.

    In dit blog nemen we deze post-huwelijksblues onder de loep, waardoor jullie zullen begrijpen waarom ze zich voordoen, en zullen we enkele strategieën delen om ermee om te gaan.

    Lees meer